Implant to wykonana z tytanu śruba (99,75% tytanu, 0,05% żelazo, 0,1% tlen i śladowe ilości azotu, węgla i wodoru) , która ma kształt podobny do korzenia zęba. Powierzchnia takiej śruby jest albo tylko opracowana maszynowo i pozostaje gładka albo po maszynowym opracowaniu jest specjalnie przygotowana (piaskowana , trawiona, pokrywana specjalnymi substancjami) dzięki czemu proces osseointegracji (czyli zrostu z kością) przebiega szybciej i jest trwalszy. Taką śrubę implantolog wprowadza w miejsce brakujących zębów(zęba) a następnie na implancie po okresie 3 miesięcy może odbudować korony zębów lub założyć most.
Tytan jest jedynym materiałem posiadającym zdolność osseointegracji czyli trwałego zrostu z tkanką kostną pod obciążeniem, jakim jest uzupełnienie protetyczne. Zrost tytanu z kością możliwy jest dzięki tworzeniu się na tlenkowej powierzchni tytanu normalnych reakcji gojenia tkanki kostnej, takich samych, jakie zachodziłyby w warunkach fizjologicznych, gdyby implantu nie było. Na tym polega tzw. biokompatybilność implantu.
W środku implantu znajduje się gwint wewnętrzny, który służy do połączenia z łącznikiem. Łącznik wystaje już do jamy ustnej, powyżej poziomu dziąsła. Na nim właśnie zostanie wykonana odbudowa protetyczna (korona , most lub zamocowanie protezy).
W zależności od miejsca założenia implantu i kąta jego nachylenia stosuje się różne rodzaje łączników. Zawsze powinno się dobrać taki, który zapewni jak najbardziej funkcjonalną i estetyczną odbudowę brakujących zębów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz